حیاط یکی از مهمترین عناصر معماری خانه ایرانی، با ترکیب باغچه (گیاه) و حوض (آب)، لازمه فراهم کردن حد آسایش زندگی انسان ایرانی در محیط پیرامون خود می­باشد و در جهت سازگاری با اقلیم پیرامونی نقش ارزشمند و مهمی را ایفا می­کند. همچنین وجود حیاط نمودی از درون­گرایی است که ارتباط دهنده فضاهای مختلف خانه است.
این فضا نشان­دهنده آگاهی و شناخت پیشینیان از خود و محیط پیرامون آن­ها می­باشد که پاسداشت آن در جهت چیستی و هویت انسان ایرانی لازم است.