همینکه می‌فهمیم این اثر را یکی از پدران ما نگاشته و بدست ما رسیده است غروری وصف ناپذیر در ما ایجاد می گردد. وقتی مطلع می‌شویم که چه کسی نوشته، چگونه نوشته و چه مطالبی را در آن ذکر کرده به داشتن چنین اعقابی می‌بالیم. هنگامی که می‌فهمیم مواردی از توجه به ارزش های انسانی در آن است که پس از چند هزارسال مورد رعایت امروز بشر متمدن قرار نمی‌گیرد، بعنوان یک سندی از کیستی خود حاضریم جان فدای حفاظت از آن کنیم.