شهر؟! امروز اسمش را شهر نهاده ایم، اما زیستگاهی از هزاران سال پیش، محلی برای اقامت، ماءمنی برای انسان، به مذاقش خوش آمد، از منابعش بهره برد، جایی که در آن انس گرفت و ماند و ماند. ماند و ساخت، اندیشه‌اش را بدان خوراند، پرورش داد، با هنر درآمیختش، زیبا ترش کرد و شد آنچه باید... کاشان درونش سرشار از حرف است؛ از گذشته اش می‌گوید، با آثار و بناهایش گذشته اش را بیان می‌دارد. پس باید باشد، پس باید در پاسداشت آن کوشید، حرف هایش را از دل آثارش شنید، باید حفظش کرد با هرآنچه داشته و دارد و بر آن افزود؛ به آیندگان سپردش، چه آنان در گذشته نگهش داشته‌اند و آن را به امروز ما سپرده‌اند.