اگر بدنبال مکانی درست برای فضای دینی و مکانی برای آموزش آن بگردیم، نمی توان مدرسه آقا بزرگ را از قلم انداخت، این فضا نهایت صراحت را دارد. بی‌پرده می‌گوید مسجد است، معنوی است، امکان آموزش و زندگی هم دارد این را با اولین نگاهی که از در ورودی به سردر می‌اندازی می‌توان فهمید. دانش آموزان پایین زیر پای مردم و نمازگزاران اند، زندگی می‌کنند و می‌آموزند تا خدمتگزار آنها باشند. امکاناتی که در آن زمان برای یک فضای آموزشی تعبیه شده تا علاوه بر دادن حس آرامش و یادآوری خانه، از دنیای بیرون بی‌نیاز کند را می‌توان با بناهای آموزشی امروز مقایسه کرد که بیش از یک ساعت حضور در آنها حس خفگی و زندان را در انسان ایجاد می‌کند. فضاها روشن و راستگو هستند انگار میگویند ما همین هستیم که می‌گوییم می‌توانید خودتان ببینید و وقتی بیننده به هرکجا نگاه می‌کند زیبایی از همه نوع و از همه سبک را می‌بیند.