سر در دانشگاه تهران از نمادهای اصلی شهر تهران و آموزش عالی ایران است. این سازه که به سبک معماری مدرن اواسط قرن بیستم طراحی شده، در سال ۱۳۴۶ خورشیدی توسط مهندس «کوروش فرزامی» (با همکاری مهندس محسن فروغی و مهندس علی صادقی) طراحی و ساخته شد. شکل منحصر به فرد سر در، از دو نیم‌قوس متقاطع و باز الهام گرفته که نمادی از پرواز، رهایی اندیشه، و پیوستگی علم و فرهنگ محسوب می‌شود. ضلع‌های برجسته و حجم سیال آن، یکی از اولین نمونه‌های تلفیق هنر مدرن و مصالح بتن آرمه در معماری کشور است. سر در دانشگاه تهران نه‌تنها در رویدادها و تجمعات ملی و فرهنگی، بلکه به عنوان پس‌زمینه تصویری بسیاری از حرکت‌های دانشجویی و تاریخی شناخته می‌شود و به نماد هویت دانشگاه و پایتخت ایران بدل شده است. در فهرست آثار ملی به عنوان میراث معاصر و فرهنگی غیرمنقول قرار گرفته است (شماره ثبت: ۲۷۸۸۵ [مصوب ۱۳۹۸]).