خیلی دورتر از همه‌ی کوه‌ها، یک کوه جادویی و بزرگ به نام بیستون هست. روی دلِ همین کوه، مردان شجاع هخامنشی روزی با قلم و چکش، داستان مهمی را نوشته‌اند؛ داستان پادشاهی به نام داریوش بزرگ که با شجاعت، دشمنان بدجنس را شکست داد و عدالت را آورد.

بیستون فقط یک سنگ‌نبشته نیست، یک کتاب سنگی است!

قصه‌اش را به سه زبان (عیلامی، اکدی، فارسی باستان) نوشته تا همه‌ی بچه‌های دنیا بتوانند بخوانندش.

روی دیوار بیستون، داریوش ایستاده و یاغیان را به صف کرده؛ بالاتر، نشانی از فروهر دیده می‌شود که از آن بالا نگهبانی می‌کند.

چرا باید بیستون را حفظ کنیم؟

چون بیستون رازهای مردم قدیم را در دل خود نگه داشته، مثل یک معلم بزرگ به ما یاد می‌دهد که با دوستی و تلاش، می‌توان بر سختی‌ها پیروز شد. اگر قصه‌های بیستون بماند، بچه‌ها همیشه راه دانایی، دوستی و شجاعت را از دل کوه و سنگ یاد می‌گیرند.

پس بیایید با هم هوای بیستون و خاطره‌هایش را داشته باشیم تا برای همیشه قصه‌گو بماند!