خیابان ولی‌عصر (عج) بلندترین و یکی از زیباترین خیابان‌های خاورمیانه و نماد کالبدی-فرهنگی شهر تهران است. این خیابان با حدود ۱۸ کیلومتر طول، شهر را از جنوب (راه‌آهن) تا شمال (تجریش) به هم پیوند می‌دهد و به دلیل تنوع جداره‌های معماری دوره‌های مختلف،، ساختار شهری منحصر به فردی ارائه نموده است. شاخص‌ترین ویژگی کالبدی خیابان: درختان چنار کهنسال دو طرف خیابان که قدمت برخی‌شان به بیش از ۷۰ تا ۱۰۰ سال می‌رسد و «تونل سبز» ایجاد کرده‌اند. جداره شرقی و غربی خیابان دارای کاربری‌های متنوع: اداری (وزارت‌خانه‌ها، سازمان‌ها)، تجاری (پاساژها، مغازه‌ها)، فرهنگی (سینماها، تئاتر شهر، خانه هنرمندان، موزه‌ها)، اقامتی (هتل‌ها) و مسکونی است. این خیابان، در بطن تحولات اجتماعی معاصر، بسیاری از راهپیمایی‌ها، جشن‌ها، و اعتراضات تاریخی ایران (از دهه ۱۳۲۰ خورشیدی تا امروز) را به خود دیده است. خیابان ولیعصر امروزه در فهرست «آثار ملی ثبت شده معاصر» قرار گرفته و به عنوان عنصر میراث فرهنگی زنده، مورد حفاظت نسبی است.