نوشتن از این اثر چند هزار ساله در عین حال که سهل است ممتنع هم می باشد.
این اثر را می توان از دو بعد مادی و معنوی بررسی کرد. بعد مادی آن صناعت دست هنرمند آن زمان برای بیان خواسته ماورائی.چه اندیشه ای ورای این مجسمه است که با دیدن آن تو را به هزاران سال عقب تر برده و تفکر آزاد و اندیشه روشن صناعتگران آن دوران را حکایت می کند.

-باور به عطا: آن زمان هنرمند از ظرف و مظروف خبر داشته و می دانسته قبل از طلب باید آماده و پذیرا باشی. و هر مظروفی را ظرفی نیاز.
-خلق همچین اثری آن هم با سنگ نشان از ذوق و دقت و زبردستی خالق آن دارد.
-چگونگی تفکر و اندیشه صانع آن.
-زیبایی هنر در نشان دادن طلب که این تجربه در دل هنرمند وجود دارد .
-جالبه اسم این مجسمه را هم نیایشگر با ظرفی در دست یاد کردند. در فرهنگ و ادب باستانی ما، نیایش مساله ای اساسی و از بدو خلقت موجود بوده و تا به حال در صور مختلف تجلی کرده است، سخن از خالق و مخلوق. خالق همه کمال است و مخلوق همه تمنا.
-این مجسمه نشان از اندازه معرفت و شناخت هنرمند به مساله نیایش و اثر خلق کرده است.

- این مجسمه نشان از فرهنگ یک ملت در نوع نگاه، ژرفای اندیشه،آداب طلب، رعایت حریم ، حفظ حرمت،حتی امید به یاری در طلب خواسته اش دارد.