پارسه نام یکی از شهرهای باستانی ایران است که طی سالیان، پیوسته پایتخت باشکوه و تشریفاتی پادشاهی ایران در زمان امپراتوری هخامنشیان بوده‌است. در این شهر باستانی کاخی به نام تخت جمشید وجود دارد که در دوران زمامداری داریوش بزرگ، خشایارشا و اردشیر اول بنا شده است و به مدت حدود ۲۰۰ سال آباد بوده‌است. در سال ۵۱۸ پیش از میلاد بنای تخت جمشید به منظور پایتخت جدید هخامنشیان در پارسه آغاز گردید. بنیان‌گذار تخت جمشید داریوش بزرگ بود، البته پس از او پسرش خشایارشا و نوه اش اردشیر یکم با افزودن بناهای دیگر این مجموعه را گسترش دادند. تخت جمشید در سال ۱۹۷۹ میلادی در سومین نشست کمیته میراث جهانی یونسکو در شهر اقصر مصر با عنوان دومین اثر تاریخی از ایران به شماره ۱۱۴ در فهرست میراث‌جهانی یونسکو جای گرفته‌است.